Από την παρουσίαση των ψηφοδελτίων
Στην ομιλία του ο Στέλιος Ορφανός σημείωσε:
«Τα ψηφοδέλτια είναι η βιτρίνα -ας πούμε- όλων των συνδυασμών. Συμβολικά δείχνουν για τον καθένα σε ποιες δυνάμεις θέλει να στηριχτεί και ποια συμφέροντα να στηρίξει με την πολιτική του. Οι άλλες παρατάξεις σε Περιφέρειες και Δήμους -και πολύ περισσότερο τα κόμματα στην Ευρωβουλή- βάζουν στα ψηφοδέλτιά τους κύρια μεγάλους επιχειρηματίες, ξενοδόχους, εξαγωγείς, μεγαλογιατρούς και μεγαλοδικηγόρους. Στελέχη από τις "υγιείς επιχειρήσεις" του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα. Τις επιχειρήσεις που έχουν ανακηρύξει σε στυλοβάτη της οικονομίας και υπηρετούν όλοι οι άλλοι συνδυασμοί, από τη ΝΔ μέχρι το ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και όλοι όσοι προσπαθούν να ψαρέψουν σε θολά νερά. Αυτοί που σήμερα ψάχνονται για πολιτική στέγη – και το παίζουν τάχα ανεξάρτητοι και υπερκομματικοί. Στην Περιφέρεια οι κ. Αρναουτάκης, Τσόκας και Κριτσωτάκης που εκπροσωπούν το νέο δίπολο, που από τη μια έχει κορμό τον παλιό δικομματισμό της συγκυβέρνησης ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και από την άλλη το ΣΥΡΙΖΑ, λένε πως απευθύνονται και ζητάνε ψήφο από όλους τους πολίτες ανεξάρτητα από οικονομική επιφάνεια και κομματική προέλευση. Από κοντά ο κ.Ανηψιτάκης της ΔΗΜΑΡ και των Οικολόγων που το όνειρό τους είναι να καλλιεργήσουν ευαισθησία και ανθρωπιά στο μεγάλο κεφάλαιο, και ο κ.Κυριακάκης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που θέλει να το πιέσει να αλλάξει πολιτική, χωρίς να αμφισβητεί την εξουσία του.
Δεν τους συμφέρει άλλωστε να θυμάται ο κόσμος την ώρα της κάλπης ότι έχουν διατελέσει ανώτατα στελέχη των κομμάτων τους: υπουργοί, βουλευτές, γραμματείς υπουργείων κλπ. Κομμάτων που, είτε ψήφισαν μνημόνια, είτε θυμιάζουν την Ευρωπαϊκή Ένωση, είτε καταψήφισαν προτάσεις νόμου του ΚΚΕ για την κατάργηση των μνημονίων, για την προστασία των ανέργων, για την προστασία των αγροτών από τις συνέπειες της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής. Είτε –για να μην ξεχνάμε τις Περιφέρειες και τους Δήμους– αποδέχτηκαν τον Καλλικράτη με τη φορομπηξία και τις περικοπές των κρατικών χρηματοδοτήσεων, το σμπαράλιασμα των εργασιακών σχέσεων, την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση των πάντων προς όφελος των μεγάλων επιχειρήσεων.
Δική τους ευθύνη είναι η καταστροφή των μικρών αγροτών με την εφαρμογή της Κοινής Αγροτικής πολιτικής μέσω του λεγόμενου στρατηγικού σχεδιασμού της Περιφέρειας για την αγροτική παραγωγή. Αυτοί διαφήμισαν την πολιτική της επιχειρηματικής γεωργίας που αποτελείωσε τη σταφίδα, οδηγεί σε εξαφάνιση εσπεριδοειδή και κτηνοτροφία και βάζει σε τεράστιες περιπέτειες ακόμα και το λάδι. Σήμερα διαβάσαμε την είδηση για τις νέες περικοπές στις επιδοτήσεις – με τη σύμφωνη γνώμη των ξεπουλημένων αγροτοσυνεταιριστών της ΠΑΣΕΓΕΣ - που θα πλήξουν χειρότερα τους μικρούς αγρότες. Το μόνο που ενδιέφερε όλη την κρατική πυραμίδα –ξεκινώντας από την Ε.Ε. μέχρι τον τελευταίο Δήμαρχο – ήταν τα κέρδη από τα αγροτικά προϊόντα για τους εξαγωγείς, τα σούπερ μάρκετ και τους ξενοδόχους.
Δική τους ευθύνη είναι που κινδυνεύει η Κρήτη και η Μεσόγειος από την καταστροφή των χημικών όπλων. Τα χημικά και άλλα όπλα δεν τα έφτιαξε η Συρία, αλλά τα αγόρασε από τις πολεμικές βιομηχανίες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Αυτές ελέγχουν την κατασκευή και το εμπόριο σε κάθε είδους όπλα, συμβατικά, χημικά, πυρηνικά και βγάζουν υπερκέρδη. Κι αφού τα όπλα δεν καταναλώθηκαν τελικά στη Συρία με πόλεμο, αλλά βιάζονται να βάλουν μπροστά τη νέα παραγωγή όπλων, ψάχνουν πως θα τα καταστρέψουν τα παλιά όπως -όπως στη θάλασσα, παίζοντας με τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων. Αυτή είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση που υπερασπίζονται με πάθος όλοι οι τοπικοί μας άρχοντες και οι υποψήφιοι σε Περιφέρειες και Δήμους ή άλλοι εργατοπατέρες με λερωμένη τη φωλιά τους».
Σε αντιδιαστολή, για τα ψηφοδέλτια της Λαϊκής Συσπείρωσης δήλωσε χαρακτηριστικά:
«Εμείς δίνουμε το δικό μας στίγμα στα ψηφοδέλτιά μας. Τόσο και πάνω απ’ όλα στο ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ στην Ευρωβουλή, όσο και στα ψηφοδέλτια της Λαϊκής Συσπείρωσης στις Περιφέρειες και στους Δήμους συμμετέχουν εργάτες, υπάλληλοι από πάρα πολλούς κλάδους, άνεργοι, συνταξιούχοι, αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες, νέοι, γυναίκες. Άνθρωποι που μπορούν να σταθουν ως πρότυπα και παραδείγματα στο χώρο τους για την αγωνιστικότητα, για τη σοβαρότητα και τη σταθερότητά τους στις αξίες της ταξικής πάλης, του συλλογικού, οργανωμένου αγώνα.
Δίνουμε προτεραιότητα στα ψηφοδέλτιά μας και τιμούμε ξεχωριστά τους εργαζόμενους που έχουν διακριθεί με τη δράση τους στα πλαίσια του ΠΑΜΕ, του ταξικού ρεύματος στο συνδικαλιστικό κίνημα, στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα. Σε τομείς που σήμερα ξεθεμελιώνονται και γίνονται ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα για τον εργαζόμενο, όπως η υγεία και η παιδεία. Σε εργασιακούς χώρους που ξεχώρισαν για τους ηρωικούς ταξικούς αγώνες την τελευταία περίοδο, όπως η απεργία των 118 ημερών στην Ανακύκλωση.
Τιμούμε τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρούς αγρότες που συσπειρώνονται στην ΠΑΣΕΒΕ και στην ΠΑΣΥ, σε μια προσπάθεια να ανασυντάξουν τα σωματεία τους για να αντιπαλέψουν την ασφυκτική πίεση των μεγάλων προμηθευτών και των τραπεζών.
Τιμούμε τις εργαζόμενες γυναίκες που αγωνίζονται στις γραμμές των οργανώσεων της ΟΓΕ για την ταξική χειραφέτηση και την ισοτιμία των γυναικών των λαϊκών στρωμάτων στα δικαιώματα της δουλειάς και της ζωής.
Τιμούμε τους νέους -ιδιαίτερα τους εργαζόμενους- που φορτώνονται τη μεγάλη ευθύνη να ανατρέψουν -μαζί με το εργατικό κίνημα- χωρίς άλλες αναβολές και χαμένα χρόνια, το καπιταλιστικό σύστημα που έφτασε στο απόγειο της σαπίλας του και δε σηκώνει πια φτιασιδώματα.
Μαζί τιμούμε τους συνταξιούχους, που ήρθαν έτσι τα πράγματα σήμερα ώστε, από την πετσοκομμένη τους σύνταξη να περιμένουν πολλές οικογένειες να ζήσουν».
Τέλος κάλεσε τον κόσμο να στηρίξει τους συνδυασμούς της «Λαϊκής Συσπείρωσης» σε Περιφέρειες και Δήμους, καθώς και το συνδυασμό του ΚΚΕ στις Ευρωεκλογές λέγοντας:
«Η λαϊκή οργή δεν θα πάει στράφι μόνο αν δυναμώσει το συνδυασμό του ΚΚΕ στην Ευρωβουλή, που είναι το ΜΟΝΟ κόμμα που αντιτάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση από την αρχή, δεν έσπειρε αυταπάτες και δικαιώθηκε.
Η λαϊκή οργή δεν θα πάει χαμένη μόνο αν δυναμώσει τους συνδυασμούς της Λαϊκής Συσπείρωσης σε Περιφέρειες και Δήμους. Κι αν ακόμα δε συμφωνεί 100% ένας εργαζόμενος μαζί μας, πρέπει να γνωρίζει ότι μόνο σε μας θα βρει αποκούμπι στη δυσκολία του, θα βρει τη σιγουριά και την εμπιστοσύνη ότι εμείς είμαστε σταθεροί, δε λέμε άλλα τα πρωί, άλλα το μεσημέρι και άλλα το βράδυ.
Εμείς με το ίδιο κριτήριο θα πούμε στον κόσμο να σκεφτεί και να ψηφίσει τόσο για την Ευρωβουλή, όσο και για Δήμους και Περιφέρειες. Με κριτήριο τα καθημερινά του προβλήματα και αδιέξοδα : ποιος τα δημιούργησε και ποιος έχει την ευθύνη. Αυτούς που μας μαύρισαν τη ζωή πρέπει να τους μαυρίσουμε σε όλες τις κάλπες, σε όλους τους γύρους. Και στον 1ο και στο 2ο γύρο, και στην Ευρωβουλή και στα τοπικά κρατικά όργανα Περιφέρειες και Δήμους».
Ο Μανώλης Συντυχάκης στην ομιλία του στάθηκε στο ρόλο της Τοπικής Διοίκησης στην εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής, ενώ ιδιαίτερα για τον «Καλλικράτη» ανέφερε:
«Είναι το μνημόνιο στους δήμους και τις περιφέρειες. Αφορά τη νέα διοικητική δομή του κράτους, τον εκσυγχρονισμό των αστικών θεσμών και την προσαρμογή της Τοπικής Διοίκησης στις ανάγκες ενός σύγχρονου καπιταλιστικού κράτους, τη διευκόλυνση και εξυπηρέτηση της απρόσκοπτης, όλο και διευρυνόμενης κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου.
Είναι κατεύθυνση της ΕΕ, όπου το κράτος απαλλάσσεται από αρμοδιότητες κοινωνικού χαρακτήρα που έχουν ιδιαίτερο επιχειρηματικό ενδιαφέρον, όπως παιδεία, υγεία, πρόνοια και άλλα, μεταβιβάζοντάς τις στους δήμους και μάλιστα χωρίς χρήματα. Για μας το ζήτημα δεν είναι αν μεταφέρθηκαν αρμοδιότητες χωρίς πόρους, αλλά το αυτό καθαυτό γεγονός της μεταφοράς αρμοδιοτήτων με σκοπό να μειώσει τις δαπάνες, να “σπάσει” το ενιαίο των δημόσιων και δωρεάν παροχών προς όλους και με αποκλειστική ευθύνη του κράτους.
Η ΕΕ χρηματοδοτεί έργα και δράσεις που δεν έχουν καμία σχέση με την ικανοποίηση βασικών κοινωνικών αναγκών (λαϊκής στέγης, ανάπτυξης της γεωργικής παραγωγής, ενίσχυσης του μικρομεσαίου αγρότη, του αυτοαπασχολούμενου της πόλης, το κτίσιμο σχολείων, κέντρων υγείας, παιδικών σταθμών, την αντιμετώπιση της ανεργίας, την εισοδηματική ενίσχυση των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, κ.ά.).
Η λεγόμενη “επανάσταση της αποκέντρωσης” ήταν το “κερασάκι στην τούρτα” για να πειστούν οι εργαζόμενοι ότι οι ανάγκες τους μπορούν πλέον να καλύπτονται από τους δήμους και μάλιστα άμεσα και ποιοτικότερα.
Η Περιφέρειες και οι Δήμοι είναι εξουσία. Λειτουργούν με κριτήρια αγοράς, συνδέονται με το μεγάλο κεφάλαιο μέσα από συμβάσεις παραχώρησης και ΣΔΙΤ, συστήνουν ΑΕ, υποχρεώνονται να ισοσκελίζουν προϋπολογισμούς από ιδίους πόρους, μέσα από διπλή και τριπλή φορολογία των δημοτών. Με τον τρόπο αυτό διευκολύνεται, η κεντρική πολιτική της "ανταγωνιστικότητας", η οποία εκφράζεται με τη επιβολή φόρων, δημοτικών τελών, φουσκωμένους λογαριασμούς νερού, πρόστιμα και χαράτσια των δημοτών, τη διάλυση υπηρεσιών, όπως τεχνικών, πολεοδομίας, καθαριότητας, πρασίνου, παιδικών σταθμών, κ.ά. Έτσι, θα έρθει ως ώριμο φρούτο η ιδιωτικοποίηση της καθαριότητας, των παιδικών σταθμών, άλλων κοινωνικών δομών και υπηρεσιών και κατά συνέπεια η εμπορευματοποίηση έργων, η ανατροπή και διάλυση των εργασιακών σχέσεων, νέες απολύσεις στο όνομα της αξιολόγησης και της κινητικότητας».
Τόνισε πως είναι κριτήριο η στάση των υπόλοιπων υποψηφίων απέναντι στον «Καλλικράτη».
Συγκεκριμένα σημείωσε:
«Ο Κουράκης εμφανίζεται πολυσυλλεκτικός και υπερκομματικός στη λογική “έξω τα κόμματα” αλλά στηρίζεται από το ΠΑΣΟΚ (ανεπισήμως ως επιλογή του ίδιου για να μην χάσει ψήφους), την ανεπίσημη ΝΔ (δηλαδή του Κεφαλογιάννη), πρώην στελέχη – υποψήφιους βουλευτές της ΑΝ.ΕΛ. που επέστρεψαν όμως στην πορεία στη ΝΔ. Ο κύριος Κουράκης ο οποίος ακόμη δηλώνεται στα χαρτιά του ΠΑΣΟΚ ως μέλος της κεντρικού πανελλαδικού πολιτικού οργάνου του κόμματος.
Ο Λαμπρινός πασχίζει να δώσει την εικόνα του ανεξάρτητου αλλά φρόντισε – δια μέσω των άλλων δύο έταιρων καμπαλέρο – συναρχηγών της παράταξής του – να εξασφαλίσει το χρίσμα από το Σαμαρά και να στηριχθεί ταυτόχρονα από τμήματα πρώην στελεχών του ΠΑΣΟΚ που “άγονται και φέρονται” από χωρίον εις χωρίον, την ΔΗΜΑΡ και παραγόντων του ΣΥΡΙΖΑ.
Το κοινό τους όμως χαρακτηριστικό δεν είναι μόνο αυτό. Ότι δηλαδή λένε ψέματα δηλώνοντας ανεξάρτητοι και υπερκομματικοί. Φροντίζουν να εξασφαλίσουν παράλληλα τη στήριξη γνωστών μεγαλοεπιχειρηματιών της πόλης, τμημάτων του ξενοδοχειακού, βιομηχανικού και εμπορικού κεφαλαίου. Ο Λυγερός ενώ λέει ότι είναι ΣΥΡΙΖΑ την ίδια στιγμή πετά τη μπάλα στην κερκίδα, λέγοντας ότι οι εκλογές είναι αυτοδιοικητικές. Μάλιστα παλεύει -όπως λέει- για ένα ισχυρό αυτοδιοικητικό κίνημα.
Από πότε όμως η κρατική διοίκηση (διότι οι δήμοι που είναι πλέον τοπικές κυβερνήσεις) μπορεί να είναι και κίνημα και μάλιστα να υπερασπίζεται τα συμφέροντα των εργαζομένων; Απίστευτος οπορτουνισμός! Την ίδια στιγμή, σκόπιμα ξεχνά ότι είναι ταυτόχρονα Ευρωεκλογές και τοπικές μαζί, ότι αντικειμενικά πρέπει να πάρει θέση και για την ΕΕ. Ξεγλιστρά σκόπιμα για να αποφύγει την ταύτιση της θέσης του κόμματος του με εκείνη των υπολοίπων κομμάτων. Το αποφεύγει όπως ο διάολος το λιβάνι, για έναν επιπλέον λόγο: Για να μην εκτεθεί στα μάτια των συμπολιτών μας για την επί της ουσίας συμφωνία του κόμματός του με τον Καλλικράτη. Μπορεί να μην το λέει ευθέως, αλλά η θέση για “διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια της αυτοδιοίκησης”, στην ουσία είναι ο ίδιος ο Καλλικράτης».
